دزفول برای عزاداری امام حسین (ع) سیاهپوش شد
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۵۴۲۰۹
به گزارش خبرنگار خبرآنلاین، این روزها در شهرستان دزفول همچون سالهای گذشته به استقبال ماه محرم رفته و نوای طبلها با غربت شهید نینوا همنوا شده است.
فصل دلدادگی عاشقان حسین(ع) فرا رسیده و شهرستان دزفول یکپارچه سیاهپوش شده است تا به آنجا که در و دیوار شهر به رنگ عزا در آمده و نوای عاشورایی دیگر بر طبلها و سنج ها کوبیده شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همه ساله چند روز مانده به ماه محرم، مردم شهرستان دزفول با آماده سازی و نصب پرچم های سبز، سیاه و قرمزبرای استقبال از ماه محرم آماده می شوند و خیابان ها،کوچه ها، حسینه ها و تکایای حضرت سیدالشهدا(ع) برای مراسمات عزاداری و سوگواری آن حضرت و یاران باوفایش آماده می کنند.
امسال نیز نوجوانان و جوانان هیئت های مذهبی شهرستان دزفول با حضور داوطلبانه در حسینه ها و تکایا با نصب پرچم ها، بنرها، و علم های حضرت سید الشهدا(ع) وحضرت ابوالفضل العباس(ع) و سیاه پوش کردن مساجد به استقبال از ماه محرم رفتند.
دسته جات و هیئت های مذهبی در تدارک تهیه لوازم طبخ نذورات در ماه محرم بوده و خود را برای پذیرایی از عزاداران و میهمانان سوگوار آقا اباعبدالله الحسین(ع) آماده می کنند.
تکیه ها و حسینیه های سطح شهرو روستاها شهرستان دزفول آب و جارو شده، منبرها با عود و عنبر عطرآگین شده اند و صدای نوحه خوانی مداحان در شهرو روستاها پیچیده است.
مردم عزادار شهرستان دزفول با تمیز کردن برای برپا کردن تکایاهای کوچک و بزرگ خود و تدارک شمع و عود و عنبر و گلاب برای پذیرایی از عزاداران حسینی به استقبال از محرم رفته و خود را برای یک محرم عزاداری دیگر آماده کرده اند.
معابر سطح شهر سیاهپوش شده و لباس عزا برتن کرده اند، زنجیرها و لباس های مشکی کودکان از بقچه ها بیرون آورده شده اند و همه در تدارک ماه عزای سرور و سالار شهیدان عالم سهم ارادت خود را ادا می کنند.
از کنار مساجد و معابر دزفول که گذر می‌کنی مردمانی را می‌بینی که در تلاش و تکاپو هستند شهر را مهیای ماه محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر ماه رشادت ایثار و گذشت و سربلندی اسلام کنند.
خبرنگار:مهدی حلاج خوب
منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: استان خوزستان شهرستان دزفول ماه محرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۵۴۲۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»